Στην Αίγυπτο είναι γνωστό εδώ και 5.000 χρόνια και το θεωρούσαν ιερό. Είναι γνωστό ότι οι εργάτες που έχτισαν τις πυραμίδες έπαιρναν το πρωί μια σκελίδα σκόρδο σαν τονωτικό και αντισηπτικό. Στην αρχαία Ελλάδα οι αθλητές έτρωγαν σκόρδο σαν τονωτικό πριν τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Πολλοί πολιτισμοί το εκτίμησαν για τις θεραπευτικές του ιδιότητες και έχουν γραφεί πολλά σχετικά. Βοηθά σε μια μεγάλη γκάμα παθήσεων, από το άσθμα μέχρι τον καρκίνο. Χρησιμοποιούνται οι σκελίδες του βολβού και το αιθέριο έλαιό του. Για οικιακή χρήση για να διατηρηθούν για καιρό, συνήθως οι πλεξούδες κρεμιούνται σε χώρο που αερίζεται καλά. Στη μαγειρική χρησιμοποιείται ωμό στις σαλάτες και σε πολλά φαγητά. Μια πρόταση για πρωινό είναι: κοπανισμένο σκόρδο με παρθένο ελαιόλαδο και ψιλοκομμένο μαϊντανό αλειμμένο σε μια φέτα ψωμί. Για να εξουδετερωθεί η μυρωδιά του, μπορούμε να μασήσουμε 2-3 κόκκους καβουρντισμένους καφέ ή μερικούς σπόρους γλυκάνισου ή ένα κλωναράκι μαϊντανό, ένα μήλο ή κάρδαμο (οι εραστές καλό θα ήταν να τρώνε και δυο). Στη Γαλλία χρησιμοποιούνε μια αλοιφή φτιαγμένη από κοπανισμένο σκόρδο, ζυμωμένο με βαζελίνη ή λίπος και λάδι, γνωστή σα "μουστάρδα του διαβόλου", πολύ αποτελεσματική για τα πρηξίματα που δεν συνοδεύονται από μελανιές. Το σκόρδο απαγορεύεται στις γυναίκες που θηλάζουν γιατί προκαλεί κολικούς στο μωρό. Βότανα & Παραδόσεις Σκόρδο |