Μυρτιά (Μyrtus communis)

 
 

ΣΥΛΛΟΓΗ ΚΑΡΠΩΝ: Φθινόπωρο και χειμώνα, όταν ωριμάσουν.

ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ: Πολύκλαδος θάμνος ή δενδρύλιο ύψους 1-5μ. Φύλλα ωοειδή ή λογχοειδή, λεία, σκουροπράσινα και γυαλιστερά. Άνθη μονήρη, εύοσμα, λευκά, που βγαίνουν στις μασχάλες των φύλλων, έχουν πέντε σέπαλα, πέντε λευκά πέταλα και πολλούς στήμονες. Καρποί ράγες, μικροί, σφαιρικοί, λευκού ή μαύρου χρώματος ή κυανομέλανοι. Φυτό των παραμεσογείων περιοχών.

ΟΙ ΜΥΡΤΙΕΣ ΤΗΣ ΑΦΡΟΔΙΤΗΣ: Ιερό φυτό από την αρχαιότητα, συνδέθηκε με αρκετές θεότητες και κυρίως με τη θεά του Έρωτα , την Αφροδίτη. Η ωραία αυτή θεά γεννήθηκε από τον αφρό των κυμάτων, όπου είχε πέσει το σπέρμα του πατέρα της, του Κρόνου, και αναδύθηκε στην όμορφη Κύπρο, κάπου στην Πάφο. Βγήκε από την θάλασσα και έτρεξε να κρυφτεί πίσω από τις μυρτιές.Από τότε έγινε το ιερό φυτό της!Οι μύθοι του αρχαίου κόσμου που συνδέονται με τη μυρτιά είναι άφθονοι!Λέγεται πως η Αθηνά μεταμόρφωσε σε θάμνο την φίλη της την Μυρσίνη που ψυχορραγούσε... Ούτος ή άλλως οι αρχαίοι στεφανώνονταν συχνά με μυρτιές. Και οι περίφημοι κοσμηματοποιοί της αρχαιότητας έφτιαχναν εξαιρετικά κοσμήματα σε σχήμα φύλλων και καρπών μυρτιάς. Ένα υπέροχο χρυσό στεφάνι από μυρτιά βρέθηκε στους μακεδονικούς βασιλικούς τάφους της Βεργίνας, Βόρεια Ελλάδα.

Η ΜΥΡΤΙΑ ΤΗΣ ΦΑΙΔΡΑΣ: Το φυτό συνδέθηκε επίσης με την ερωτική αγωνία της Φαίδρας, της μυθικής κόρης του βασιλιά της Κρήτης Μίνωα. Καθώς έβλεπε τον γιό του συζύγου της, τον Υπόλυτο, να γυμνάζεται και τον ποθούσε πολυ, κρατούσε ένα φύλλο μυρτιάς και το τριπούσε με μια βελόνα! Αν κοιτάξει κανείς το φύλλο της μυρτιάς στον ήλιο, θα νομίσει πως είναι γεμάτο τρύπες. Είναι οι ελαιοφόροι αδένες του φυτού.

ΙΑΤΡΙΚΗ: Φάρμακο από την αρχαιότητα, χρησιμοποιήθηκε για πλήθος νοσημάτων. Κατα καιρούς θεράπευαν με μυρτιά την ουλίτιδα, δερματικές παθήσεις (εκζέματα, εξανθήματα), αιμορραγίες, σακχαροδιαβήτη κ.α. Ο Ιπποκράτης χρησιμοποίησε τη μυρτιά σε έλκη των γυναικείων γεννητικών οργάνων και το αιθέριο έλαιό της σε λιποθυμίες, πόνους των αυτιών, υστερία και πόνους της μήτρας.

ΧΡΗΣΗ: Στην αρχαιότητα παρασκεύαζαν με μυρτιά ένα αρωματικό κρασί, τον "μυρτινίτη οίνο", καθώς και αρωματικό λάδι (μύρτινον έλαιον). Τα μύρτα τρώγονται ωμά και γίνονται μ' αυτά εξαιρετικές μαρμελάδες. Με φύλλα μυρτιάς ή μύρτα αρωματίζονται κρέατα, λουκάνικα, κυνήγι, ψάρι, τυριά, τυρόπιτες, λικέρ, κρασιά, ξερά σύκα. Μπορούμε να ψήσουμε κρέας ή ψάρι στο φούρνο πάνω σε στρώμα από φύλλα μυρτιάς.

Άλλα βότανα