Μπαχαρικό
το οποίο προέρχεται από το φυτό Artemisia Absinthum γνωστό και ως
Γένια του Γέρου ή Απιστία ή Αψέντι.
Την συναντάμε σε ξερά εδάφη και είναι γνωστό από την αρχαιότητα. Είναι μικρό φυτό με όμορφα κίκτρινα λουλούδια διατεταγμένα σαν στάχια, που ανθίζουν από τον Ιούλιο έως τον Αύγουστο. Χρησιμοποιούνται οι ανθισμένες κορυφές του, τα φύλλα και οι ρίζες.
Η αψιθιά είναι γνωστή από την εποχή του Ιπποκράτη και θεωρείται ένα από τα πιο αρωματικά φυτά παρά την πικρή της γεύση. Στην Αρχαία Ελλάδα την ονόμαζαν Αρτεμισία, ενδεχομένως προς τιμή της θεάς Αρτέμιδος και την χρησιμοποιούσαν σε περιπτώσεις αμηνόρροιας. Αλλοι λαοί όπως οι Αραβες, οι Αιγύπτιοι, οι Κέλτες την χρησιμοποιούσαν ως ορεξιογόνο.
Κατά τον μεσαίωνα αποδόθηκαν αρκετές ''μαγικές'' ιδιότητες στην 
αψιθιά
και πίστευαν ότι η ύπαρξή της σε ένα σπίτι το προφυλάσσει από τα από
τα κακά πνεύματα. Πίστευαν ακόμη ότι βάζοντας φύλλα αψιθιάς στα παπούτσια
μπορείς να περπατήσεις πολλά χιλιόμετρα.
Η αψιθιά χρησιμοποιείται στον αρωματισμό ποτών -κυρίως του βερμούτ- και διαφόρων λικέρ, στην αρτοποιία, την ζαχαροπλαστική αλλά και στην φαρμακοποιία. Είναι γνωστό ότι το αψέντι (δηλ. το βερμούτ), κρασί αρωματισμένο με αψιθιά, είναι τοξικό για νευρικό σύστημα όταν χρησιμοποιείται υπερβολικά.
Προσεκτική πρέπει να είναι και η χρήση του αφεψήματος της αψιθιάς γιατί μπορεί να προκαλέσει διάφορες διαταραχές όπως πονοκεφάλους, σπασμούς, αποβολή εμβρύου, καρδιολογικές διαταραχές μέχρι και θάνατο.
Η χρήση της στην μαγειρική είναι πιο ασφαλής και είναι προτιμότερο να χρησιμοποιείται φρέσκια και όχι ξερή. Μπορεί να διατηρηθεί αποξηραμένη σε γυάλινα βαζάκια ή ακόμη σε ένα μπουκάλι ξύδι.
